هر روز، بیشتر و بیشتر آشکار می شود که مقررات و سانسورهای اینترنت در حال تبدیل شدن به یک قاعده هستند. دولتها دائما قوانینی را تصویب می کنند که نظارت آنلاین و پلیس سایبری را تسهیل می کند.
نگرانی در مورد مقررات آنلاین می تواند شهروندان را از استفاده از آزادی یا انجام فعالیت های قانونی بصورت آنلاین منصرف کند و نظارت بر اینترنت را به یک موضوع فوری با اهمیت جهانی تبدیل کند. اما آیا می توان از نظارت بر اینترنت جلوگیری کرد؟
نظارت بر اینترنت چیست؟
به عنوان یک تعریف مختصر، نظارت در اینترنت به فعالیت رایانه ای و آنلاین شما، داده های آنلاین و آفلاین و ترافیک اینترنتی که توسط آژانس های دولتی، ISP و – بالقوه – مجرمان سایبری کنترل و ثبت می شود، اشاره دارد.
چگونه و چرا دولت ها از شما جاسوسی می کنند؟
در سال های اخیر، سازمان هایی مانند آژانس امنیت ملی ایالات متحده (NSA) در هنگام نظارت بر اینترنت مورد توجه قرار گرفته اند. اما حتی در خارج از ایالات متحده، بسیاری از دولت ها تمام تلاش خود را برای جاسوسی از شهروندان خود به دلایل ادعای امنیت ملی، جمع آوری اطلاعات در مورد جنایتکاران بالقوه و جلوگیری از اقدامات تروریستی انجام می دهند. گرچه این موارد شایسته است، اما امروزه آنها بیشتر بهانه حمله به حریم خصوصی کاربران آنلاین قرار می گیرند.
در اینجا برخی از معروف ترین آژانس های نظارتی در سراسر جهان وجود دارد:
- سرویس امنیت فدرال روسیه (FSB)
- دفتر مرکزی ارتباطات دولت انگلستان (GCHQ)
- تأسیس امنیت ارتباطات کانادا (CSEC)
- اداره سیگنال های استرالیا (ASD)
- اداره امنیت ارتباطات دولت نیوزیلند (GCSB)
دولتها از شرکتهای بزرگ فناوری برای سهولت دسترسی آنها به اطلاعات خصوصی استفاده می کنند. حتی اگر شرکت ها نمی خواهند اطلاعات مربوط به مشتریان خود را فاش کنند، در بسیاری از موارد آنها چاره ای ندارند زیرا آژانس هایی مانند NSA فقط می توانند آنها را مجبور به مطابقت با خواسته های خود کنند، که اغلب شامل ساخت درهای پشتی است که می تواند توسط NSA مورد بهره برداری قرار گیرد (و احتمالاً آژانسهای نظارتی دیگر) در نرم افزار خود.
بنابراین، شرکت های فناوری مانند گوگل، فیس بوک یا یاهو می توانند مجبور به همکاری با دولت شوند (علاوه بر این که قبلاً با تبلیغ کنندگان کار کرده اند).
ISP شما چگونه و چرا از شما جاسوسی می کند؟
ارائه دهندگان خدمات اینترنت (ISP) شما می توانند همه وب سایت هایی را که به آنها متصل می شوید ردیابی کنند، به این معنی که آنها همه چیز را در مورد عادات مرور شما در اینترنت می دانند. آنها همچنین می توانند هر آنچه را که از طریق اینترنت رمزگذاری نشده ارسال می کنید را مشاهده کنند. به این دلیل است که استفاده از VPNها به همه کاربران اینترنت توصیه میشود.
ISP ها می توانند کلیه داده هایی را که از طریق آدرس IP شما به صورت آنلاین ارسال و دریافت می کنید، رهگیری و جمع آوری کنند، خواه از حالت ناشناس / حریم خصوصی مرورگر استفاده می کنید یا نه. IP شما اجازه می دهد تا هر دستگاه متصل به اینترنت شناسایی و مکان یابی شود. این اطلاعات – همراه با سابقه مرور شما – می تواند به آژانس های نظارتی منتقل شود زیرا در صورت درخواست آنها از نظر قانونی ملزم به رد اطلاعات کاربر هستند.
علاوه بر این، بسیاری از ISP ها می توانند داده های کاربر را برای سودآوری به تبلیغ کنندگان شخص ثالث بفروشند. همچنین، اگر متوجه شوند شما از “حجم اینترنت زیادی” برای فعالیت های مختلف آنلاین استفاده می کنید، سعی در “متقاعد کردن” شما برای خرید یک اشتراک یا حجم اینترنت گران قیمت تر میکنند، حتی ممکن است آنها شما را تحت فشار پهنای باند قرار دهند (سرعت شما را عمداً کاهش می دهند).
چگونه موتورهای جستجو می توانند از شما جاسوسی کنند؟
هیچ رازی نیست که داده های جمع آوری شده توسط موتورهای جستجوگر بزرگ کاندیدای اصلی داده کاوی و دریافت اطلاعات کاربران است. اکثر موتورهای جستجو مانندGoogle ، Yahoo یا Bing حجم عظیمی از داده های شخصی را جمع آوری و ذخیره می کنند. آنها اطلاعات زیر و خیلی بیشتر از آن را از شما می دانند شما:
- نام
- آدرس ایمیل
- شماره تلفن
- حساب ها
- منافع
- عادت های جستجو
و اینها فقط چند نمونه است. اصولاً هر جستجوی انجام شده توسط کاربران در موتور جستجو می تواند موارد زیادی راجع به اینکه شما کی هستید، در کجا هستید، و علایق شما چه هستند، اینکه آیا از نظر مالی یا بهداشتی مشکل دارید و غیره را مشخص نماید.
موتورهای جستجو از آدرس IP، درخواست اتصال و کوکی های شما برای پیگیری کارهایی که به صورت آنلاین انجام می دهید استفاده می کنند. اطلاعات جمع آوری شده را می توان به شرکت های بازاریابی برای هدف گذاری تبلیغات فروخت. گوگل به تنهایی روزانه حدود 29.8 میلیارد تبلیغ به کاربران نمایش می دهد، بنابراین می توانید تصور کنید که داده های کاربر با تبلیغ کنندگان به اشتراک گذاشته می شود.
و بله، این کاملا قانونی است. در واقع، اگر شرایط خدمات یک موتور جستجو را بررسی کنید، خواهید دید که قبلاً با آن موافقت کرده اید و تصمیم گرفتید از سیستم عامل های آن استفاده کنید.
چگونه و چرا وب سایت ها از شما جاسوسی می کنند؟
اطلاعات نوعی ارز جدید است و شرکت هایی هستند که از طریق جمع آوری، تجزیه و تحلیل و فروش اطلاعات شخصی شما ثروت اندوزی میکنند.
هر بار که به اینترنت دسترسی پیدا می کنی ، دنباله ای دیجیتالی از مکان ها، جستجوها و سایر اطلاعات شخصی را پشت سر می گذارید. بیشترین ردیابی از طریق کوکی ها انجام می شود – فایل های متنی کوچک که هر بار که به وب سایت دسترسی پیدا می کنید، روی دستگاه شما قرار می گیرند. به طور معمول، از شما خواسته می شود رضایت خود را برای این اتفاق بدهید.
کوکی ها در بارگیری محتوای ترجیحی، صرفه جویی در کالاهای سبد خرید حتی در صورت کنار گذاشتن سبد خرید و تشخیص رمز عبور به شما کمک می کنند. متأسفانه، این داده ها می توانند توسط تبلیغ دهندگان برای ایجاد پروفایل های دقیق از کاربران آنلاین که برای راه اندازی تبلیغات هدفمند استفاده می شوند، مورد استفاده واقع شوند. آژانس های نظارتی همچنین می توانند به این نوع اطلاعات دسترسی پیدا کنند.
