حفظ اطلاعات

در این مقاله میخواهیم حفظ اطلاعات یا Data Retention صحبت کنیم. درباره وقتی که ما در بستر اینترنت شروع به جستجو میکنیم، دوست داریم تا تصور کنیم که هیچکس سر از کار ما در نمی‌آورد. خب باید گفت که در این دوره و زمونه این تصور بیشتر خواب و خیال است تا تصور -اکثر دولت ها ISPها و مشاغل عمومی / خصوصی را از طریق قوانین نگهداری اطلاعات، مجبور می کنند تا انواع اطلاعات کاربر را کنترل و ثبت کنند، که سپس توسط مقامات قابل دسترس باشد.

“اما حفظ اطلاعات یا data retention چیست؟” اگر مدتی درباره این موضوع فکر کرده اید، این مقاله بهترین جا برای مطالعه درباره آن است، زیرا ما در مورد این موضوع بحث خواهیم کرد، نحوه رسیدگی به آن در برخی از کشورها و اینکه چگونه می توانید خود را از آن محافظت کنید.

معرفی کوتاه حفظ اطلاعات یا data retention

نگهداری داده ها فرایندی است که از طریق آن دولت ها و مشاغل (به ویژه ارائه دهندگان ارتباطات از راه دور و اینترنت) داده های مختلف (که معمولاً مربوط به افراد و هویت آنلاین آنها هستند) را ضبط و ذخیره می کنند. امروزه، نگهداری داده ها کم و بیش به نحوه پردازش و ذخیره اطلاعات کاربران اینترنت اشاره دارد. اکثر مشاغل و موسسات دولتی سیاست حفظ اطلاعات را در پیش گرفته اند که نحوه برخورد آنها با این روش را مشخص می کند.

نگهداری اطلاعات اجباری یا Mandatory Data Retention

از یک طرف، نگهداری اجباری داده ها با نیاز به دسترسی و محافظت از اطلاعات مهم توجیه می شود – هم برای ارائه خدمات به مشتریان و هم برای جلوگیری از نقض داده ها، لو رفتن داده ها و از دست رفتن داده ها. همچنین در صورت بروز اتفاق در سیستم های اصلی ذخیره اطلاعات، تهیه نسخه پشتیبان نیز به عنوان یک پیشگیری ضروری است.

از طرف دیگر، نگهداری اجباری داده ها تعریف متفاوت و مسئله‌دار تری دارد.

نگهداری اطلاعات اجباری چیست؟

نگهداری اجباری داده ها روشی است برای اجرای قانون که از ISP و ارائه دهندگان خدمات مخابراتی می خواهد داده های کاربر را با این تعهد ذخیره کنند که در صورت درخواست مقامات، تمام اطلاعات ثبت شده در دسترس آنها قرار می گیرد.

حتی اگر تقریباً IP هر کاربر به صورت دوره ای تغییر می کند، همه ISP ها و ارائه دهندگان مخابرات باید برای تمام مدت سوابق آدرس IP را ثبت کنند. به این ترتیب، آژانس های دولتی می توانند از ارائه دهندگان بخواهند در هر لحظه اطلاعاتی درباره هویت شخصی که از IP استفاده کرده است، بدهند.

شما می پرسید چرا این نوع نگهداری اطلاعات اجباری باید برای دولتها مهم باشد؟ دلایل مختلف ممکن است از کشوری به کشور دیگر متفاوت باشد، اما آنها معمولاً یکسان هستند: مبارزه با تروریسم و ​​پیشگیری / مبارزه با جنایات جدی. درست است، این قطعاً منطقی است، اما کاملاً مبهم است و جای بسیاری برای تفسیر باقی می گذارد، که می تواند باعث سو استفاده جدی از حقوق حریم خصوصی شما شود.

حفظ اطلاعات به صورت اجباری چگونه بر حریم خصوصی آنلاین تأثیر می گذارد؟

خوب، به این روش فکر کنید – دانستن اینکه شخصی در حال مشاهده هر حرکت آنلاین شما است، چگونه می تواند به یک گزارش از همه تعاملات آنلاین، دانلود ها و همه چیزهایی که گفتید، دسترسی پیدا کند؟

علاوه بر این، نگهداری داده ها در بسیاری از رژیم های سیاسی (به عنوان مثال عربستان سعودی) تهدید قابل ملاحظه ای است که هر زمان افراد آنلاین باشند مجبور به خودسانسوری می شوند. در غیر این صورت، آنها پیامدهای جدی قانونی دارند.

تجهیزات گران قیمتی برای حفظ اطلاعات مورد استفاده قرار می‌گیرد و اگر از خود می پرسید چه کسی هزینه آن را پرداخت می کند، پاسخ ساده است: دولت به ارائه دهندگان خدمات کمک می کند هزینه‌های خود را پوشش دهند، و به این صورت که ارائه دهندگان خدمات برای تأمین هزینه های خود از کاربران نهایی هزینه بیشتری می گیرند.

در آخر، بیایید در مورد تلاش برای هک کردن صحبت کنیم. در حالی که ISP شما ممکن است اقدامات زیادی را برای اطمینان از ایمن بودن داده ها انجام دهد، هیچ تضمینی وجود ندارد که اطلاعات شخصی شما در معرض نقض حریم خصوصی (در اینجا مثال دیگری است) یا لو رفتن قرار نگیرد.

درباره قوانین حفظ اطلاعات

قوانین حفظ اطلاعات از کشوری به کشور دیگر متفاوت است، اما به طور کلی هدف یکسانی دارند: کنترل بهتر دنیای دیجیتال به قیمت حفظ حریم خصوصی و آزادی بیان.

ما در حال بررسی برخی از نمونه های معروف برای همه از سراسر جهان هستیم، اما اگر می خواهید یک لیست دقیق تر داشته باشید، به زودی لیست نسبتا کاملی از آن را با توضیحات منتشر خواهیم کرد.

….

“فراموش نکنید که توصیه ما بر اتصال همیشگی به اینترنت از طریق کانکشن VPN است”

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *